vrijdag 23 september 2016

Passend onderwijs voor laatbloeiers?

Als ultieme laatbloeier pleit ik voor meer passend onderwijs en zelfs meer maatschappelijke voorzieningen zoals banen e.d. voor deze groep van mensen.


Laatbloeiers zijn (het woord zegt het eigenlijk al) hele creatieve en beeldende mensen. Zij komen pas later tot wasdom. In ieder geval pas tot de ontwikkeling die van hen verwacht wordt op school, thuis en in de maatschappij. Zij hebben vaak echter hele andere kwaliteiten. Zij kunnen misschien dan niet zo goed rekenen of hun taalvaardigheid is dan wellicht niet zo groot maar zij zijn vaak wel creatief of doorzien mensen feilloos, kunnen prachtig tekenen en hebben een enorme fantasie.
Dat zijn helaas zaken die niet leiden tot goede punten op school of tot een pluim van de juf of uiteindelijk tot een diploma.
Voor veel van deze kinderen is de schooltijd kommer en kwel en komen zij er pas later (soms te laat) achter wat er van hen verwacht wordt en hoe zij dat moeten doen. Zij missen vaak de truukjes die andere kinderen wel al gauw doorhebben.

Zelf ben ik ook pas later gaan studeren. Dit heeft allerlei oorzaken maar een daarvan was dat ik nooit goed wist wat ik eigenlijk moest gaan doen en hoe ik dat moest doen, ik was te oud voor de gewone universiteit en had man en kinderen. Gelukkig was er de toen net opgerichte Open Universiteit in Heerlen. Hier kon ik in alle rust en op elk gewenst tijdstip studeren in losse modules die ik desgewenst kon samenvoegen tot een volledige academische opleiding. Zeer passend voor mij dus. Heerlijk, wat een verademing om zelf mijn studiepad vorm te geven en zelf mijn keuzes te kunnen maken. Eigenaarschap heet dit in onderwijskundige termen. Ik genoot elke keer weer als ik een module had afgerond en aan de volgende kon beginnen. Het heeft geleid tot een doctoraal Onderwijskunde en uiteindelijk tot een promotie aan diezelfde Open Universiteit over competenties en collectief leren. Dit zouden mijn onderwijzeressen op de lagere school nooit gedacht hebben daar ben ik van overtuigd.
Helaas heeft de OU die vrijheid nu losgelaten en wordt alles veel strakker gestuurd via allerlei studieprogramma's e.d. Ik denk dat ik in de huidige setting niet meer zou passen.

Wat je zoal om je heen hoort is dat men zegt dat als je maar blijft studeren dat je dan uiteindelijk ook wel een baan of een goede functie krijgt. Onze minister-president blijft dit ook maar roepen en andere parlementariërs met hem. Helaas als je op oudere leeftijd hebt gestudeerd krijg je alleen nog maar tijdelijke contracten en kun je een vast contract wel vergeten. Dat zou zo erg niet zijn als je dan als ZZP'er aan de slag gaat, niks mis mee, zelfs uitdagend. Helaas diezelfde parlementariërs hebben er voor gezorgd dat men in onderwijsland zeer huiverig is geworden om ZZP'ers in te huren vanwege de torenhoge boetes die ze van de belastingdienst hebben ontvangen omdat de modelcontracten niet in orde zouden zijn en er dan een verkapt dienstverband ontstaat. Voorlopig dus even geen projecten voor mij.

Maar de zon blijft toch schijnen, in aansluiting op de vorige blog: het rapport over de inzet van MOOCs binnen Europa en andere landen is gepubliceerd. Zie: Comparing Institutional MOOC strategies. Buiten dit (HOME) project werk ik nu bij de EADTU aan het SCORE2020 project. Hierover volgende keer meer.